بخند کودکم ...بخند...
میخواهم بگویم دلم میگیرد تورا ..بی مو...بی ابرو...درآغوش دارم..
ولی نمیگویم...خنده ات دلگیریم را به شادی کوک میزند...
خنده ات اشکهایم را برای دلم جمع میکندو دلم خنده را روانه لبهایم میسازد..
ولی بگوکودکم... تو کوچکی ...پس چرا انقدر ترا بزرگ می بینم؟؟؟
خود میگویم....اخر از تو چیزها یاد گرفتم...
خندیدن ،زندگی کردن،شاد بودن..حتی بودن مو.. حتی بدون ابرو....

" امید"

دوستای گلم برای سلامتی همه بیمارا بخصوص سرطانی ها خیلی دعا کنید